Չարենցյան օրերին՝ դասի ընթացքում, կարդացնիք Դանթեական առասպել պոեմը։
Պոեմը կարդալիս ծանր դրվագները պատմություները ինձ այնքան հոգեհարազատ էր թվում կարծես թե՞ ես դա կրկին, որևէ պահի հանդիպել եմ։ Այն մեր օրերին նման է մեր ոսոխը չի փոխվել, դեռ դարեր շարունակ նույն կերպ հայ ազգը հայ մարդը կրում է իր մարմնի վրա ոսոխի անմարդկային տանջանքների քարերը։ Առասպելում ներկայացված է ամենադաժան դրվագներից, որը տեսել է Չարենցը։